Wstawajcie poeci

Niebo granatem okryte
Już gwiezdny płaszcz zakłada
A księżyc – srebrny rogalik
Chce o poezji pogadać

Wstawajcie poeci, już czas
Otworzyć dusze wrażliwe
Powiedzieć musicie wszystkim
Co człowiek w sercu ukrywa

Powiedzcie ludziom o pięknie
Miłości, uśmiechu, szczęściu
Jak cudne są krajobrazy
Jak jasno od lamp na mieście

Pokażcie ciepło dotyku
Dłoni maleńkiej, dziecięcej
I czar szczerego uśmiechu
Nie trzeba już nam nic więcej

autor

Adelaa

Napisany: 2020-03-10 Dodano: 2020-03-10 22:20:55

Ten wiersz przeczytano 2221 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie