WSZYSTKO CO Z BOGA ZRODZONE...

Brzozy i sosny pochylone w swej rozpaczy.
Oddaj hołd śmierci.
Pełno zniczy, kwiatów przepięknych,
Pustki i płaczu.
Nie ma Cię już w śród żywych,
Choć pamiętam ten głos przepiękny.
Twój uśmiech gorący,
Grób stoi nad oceanem,
W nim mój skarb najdroższy.
Serce przestało już bić.
Trzymam różaniec w ręku,
Odmawiam najświętszą koronkę.
Najgorsza jest ta rozłąka,
Tęsknię za Tobą kochanie.
Po nocy jest dzień,
Słońce już świata.
Mgła się kołysze wśród zarośli,
A ja czekam.
I czekam.
Kiedy Cię zobaczę.
Czas zaciera ślady,
Serce się kaja.
I szlocha.
Nie może się zabliźnić.
Wszystko co z Boga zrodzone.
Kiedyś umrze.


Wiersz jest poświęcony: wszystkim zmarłym.

autor

Pioru

Napisany: 2012-10-23 Dodano: 2012-10-23 10:33:40

Ten wiersz przeczytano 732 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Obrazkowy Klimat Smutny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie