wtopieni w kamienną posadzkę
ludzie są jak kamienie w kościelnej
posadzce
niby pasują do siebie kształtem
ale każda krawędź nieregularna
odłamana wytłuczona w strzępach
pomiędzy nimi szare betonowe spoiwo
i powierzchowny szlif
prawie jak w chmurach wzrokiem
wyszukuję twarzy w ułożonych
pod butami kamieniach
czasem znajduję ludzkie portrety
niemowlę starzec dziewczyna
częściej są to różne potwory
twarde wizerunki
nie rozmywają się
jak te z chmur
nie przeszukałem jeszcze całej posadzki
ale gdzieś musi być ten kamień
idealnie pęknięty na pół
bez odprysków
dwie części jedna przy drugiej
dopasowane
ten który układał kościelną podłogę
i ja wiemy że takie istnieją
wielki kamieniarz ludzi
lubi ciekawe mozaiki
dlatego trudno o dwoje
z jednego na pół kamienia
autor
Michał78
Dodano: 2023-08-05 01:08:59
Ten wiersz przeczytano 744 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Pomysłowo wiersz.
Fajne takie kościoły na taką posadzką.
Takie poszukiwania i odkrywania też.
Ja znam jednak współczesne kościoły z takimi samymi
płytkami lub jednolitym, wylaniem...
Sisy, ikcesok, dziękuję za przeczytanie i komentarze.
Pozdrawiam serdecznie:)
Wiersz który zwraca uwagę... fajny pomysł na paralele
kamieni i ludzi.. podoba się. pozdrawiam
Wspaniały refleksyjny wiersz, gdzieś ta druga połówka
jest na pewno...
Pozdrawiam serdecznie :)
Grażynko, lotko, Anno, Panie Bodku, Najko, JoViSko,
Halaszko M, Damianie Moszku, Al-ona-23, Lariso, tsmat:
bardzo dziękuję Państwu za dobre przyjęcie wiersza i
miłe komentarze. Tym bardziej, że jestem obecny pod
Waszymi wierszami głównie jako cichy czytelnik.
Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj
Dobry wiersz, a poza tym za Larisą.
Miłego dnia
Piękny wiersz!
Przesycony szlachetnym marzeniem, wiarą...
Metaforycznie.
Serdeczności przesyłam
Piękny, ciekawy.
Wiersz zatrzymuje czytelnika
Zwykle ludzie patrzą w górę i z kształtów chmur
wyczytują np.obrazy,postaci.
Ty spojrzałeś w dół na kamienną posadzkę i stała się
ona źródłem twoich rozważań, które wspaniale oddałaś w
swoim wierszu.
Przedstawiasz ją bardzo obrazowo, a potem snujesz
filozoficzne rozmyślania nad ludzką istotą.
Nazwanie Stwórcy kamieniarzem, a człowieka /ludzkość /
ciekawą mozaiką to bardzo udana peryfraza.
Przewrotnie określiłeś tematykę wiersza. Wybacz, ale
dzieci tego utworu nie zrozumieją :)
Nie wtopią się w jego treść.
Lektura Twojego wiersza to prawdziwa przygoda
intelektualna.
Pozdrawiam serdecznie :)
Gdzieś musi być idealnie pasująca połówka ;)
Pozdrawiam ciepło :)
Trafne przesłanie ...ile ludzi na świecie tyle
charakterów i o dopasowanie w parę bardzo ciężko
...pozdrawiam serdecznie.
Oryginalnie, życiowo.
Udany wiersz. /+/
Serdeczności. :)
Tak są.
I trudno dopasować idealnie dwie idealnie do siebie
pasujące.
Piękny
Bardzo ciekawie, intrygująco.
Pięknie.
Pozdrawiam ciepło :-)