Wybacz
odszedłeś tej nocy przy blasku księżyca
gwiazd konstelacji i ciszy nocnej
gdy granat nieba okrywał nam lica
wołałeś bez skutku pomocy
odszedłeś we własnym bólu ukryty
na tarczy cierpienia zgłębionym w duszy
i zimnym łez płaszczem zostałeś okryty
czekałeś tylko czy ktoś usłyszy
odszedłeś tak nagle, ofiarowałeś ciszę
nocne łkanie i modlitwy do Boga
co dzień Twój płacz rozpaczy słyszę
bo byłam blisko, a nie pomogłam
autor
Wierszetka
Dodano: 2007-10-17 19:15:45
Ten wiersz przeczytano 574 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Coś pięknego... uwolniłaś mą dusze z mrocznych
kazamatów... wiersz choć smutny, bardzo prawidziwy...
każdy wers pisany romantycznym oddechem budził mą
duszę bardziej i bardziej... cudnie... brawo!!!
Czasu nie można cofnąć, ale można przecież naprawić
stare błędy, Można działać- zawsze jest taka
możliwość;) więc pora otrzeć łzy i wziąść się w garść,
wierzę, ze bedzie dobrze;* Pięknie opisałaś noc,
nastrój jaki panował. Brawo.
hm, rzeczywiście dobrze napisany wiersz...piękny rytm,
słowa płyna i sa uwieńczniem tych odczuc o których tu
piszesz..niezwykle smutno, niezwykle pięknie
przepraszm, że nie komentowałam Twoich wierszy, ale
tak jakoś opuściła mnie wena... ;/ czytałam wszystko,
ale nie komentowałam... śliczne to jest... ciężko jest
żyć kiedy wie się, że można było coś zrobić, a nie
wykorzystało się szansy... jednak nie można brać na
siebie winy.! wróciłam do pisania... hyh... zobaczymy
co z tego wyjdzie ;) pozdrawiam ;*
Wiersz chociaz smutny, to bardzo pieknie napisany.
Oddaje nam czytelnikom sytuacje bolu i rozpaczy
cichej, kiedy nalezalo pomoc. A z drugiej strony
wyrzuty sumienia osoby, ktora nie pomogla. I teraz
ciezko jej pogodzic sie z tym faktem. Wiersz ma
swietne rymy i rytm zachowany. Oceniam b.wysoko.
nieraz nie przywiazuje sie za duzej uwagi dla drugiego
czlowieka dlatego latwo przegapic taki moment ze on
potrzebowal pomocy jednak nie zawsze mozna
pomuc..wiersz pelen smutku i sklania do refleksi
Żyć z poczuciem winy, to straszna rzecz.Czasami na
wyrost oceniamy siebie, w sensie negatywnym.Może
prawda obiektywna wygląda zupełnie inaczej.Bardzo
prawdziwie opisana kwesja wierszem.Smutna ale
prawdziwa
bardzo wymowny wiersz, nie chcialbym musiec zyc z tym
faktem ze komus nie pomoglem, komus kto mnie o to
prosil, bardzo mnie ten wiersz zastanowil.
Bardzo pięknie opisana niemoc i ten smutek, szkoda, że
smutny ale piękny...
smutny ale jak pieknie napisany wiersz boleś jaką
ukazujesz w wierszu ,tą niemoc która pozbawiła cie
dania pomocy w cierpieniu,drugiej osobie. bardzo
smutne.
Nie zawsze można pomóc, jeśli chodzi o uczucia, nie
wolno wbrew sobie pomagać nikomu...
Piękny wiersz z bardzo ważnym przesłaniem. Zdarza sie,
że dopiero po czasie zauważamy, że nie zrobiliśmy
czegoś, co mogliśmy zrobić, albo... wydaje nam się, że
mogliśmy.
Bardzo smutny wiersz z wyrzutami sumienia, ale często
się tak zdarza że człowiek drugiemu potrzebującemu nie
jest w stanie pomóc. Wiersz ten budzi uczucie i jest
godny zastanowienia.
teraz sumienie odzywa się ze wspomnieniami... piękne
zakończenie
Śliczny *_*
Popraw tylko błąd w 3 wersie :)