Wybaczanie

Żyjąc zgodnie z zasadami nie będziesz ronić niepotrzebnych łez

Odbieram ludziom dobro,gromadzone
przez całe życie.
Nie wiem co we mnie siedzi, ale złem
jestem przeżarty do szpiku

Lubię patrzeć na pożary, zniszczenia
i jeszcze bardziej to rozdmuchuję.
Kiedy tak spoglądam na to co robię
łza spływa po twarzy ? tylko nie bardzo
wiem czy to szczere łzy?
Czy tylko chwilowe zapomnienie

Młode drzewko, a ja nim trzęsę
i radość z spadających liści
Było zielone, śliczne i całe
zostało połamane z łysymi gałęziami

Ciekawe? Czy zdąży obrosnąć liśćmi
czy już do wiosny ma żyć marzeniem
może jeszcze będę musiał wrócić
i dokończyć zniszczenia

Ile złego robię, trudno w to uwierzyć
jest zło we mnie, lecz muszę to szerzyć.
Nikt mnie nigdy nie kochał, jestem zły...
wieję, bo jestem wiatrem ? wybacz mi

autor

karl

Dodano: 2012-11-20 12:03:37

Ten wiersz przeczytano 817 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Obrazkowy Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie