Wybrzmiał żal
W okowach
zniewolenie
przesłaniało wszystko
czas skruszył
skorodowane ogniwa
dopalił się żal
zza mgieł
dżdżu
błędnego koła
odsłoniła się
przestrzeń
nieocieniona
prosta droga
ciekawi
jasna dal
-33-
autor
Kri
Dodano: 2022-12-06 21:32:50
Ten wiersz przeczytano 997 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Wiersz opisuje proces wyzwolenia i uwolnienia się od
zniewolenia, ukazując, jak czas i determinacja mogą
pokonać przygnębienie, prowadząc do jasnej
perspektywy.
(+)
Zyciowe
(+)
Jak to dobrze, że żal już wybrzmiał i można ruszyć
dalej.
Pozdrawiam ciepło.
Chyba lepsza jasna dal niż ciemna bliskość...
Pozdrawiam :)
Bywa tak,że piękno okazuje się brzydotą, a esencja
miłości właśnie - nadchodzi z innej strony. To kolejna
odsłona życia. Pozdrawiam serdecznie.
Przeszłość zapomniana a przyszłość ukazuje się
jasna...jest nadzieja...krótko i z
optymizmem...pozdrawiam ciepło.
Ta jasna dal budzi nadzieję...stare trzeba zostawić w
tyle...
Bardzo piękny i refleksyjny wiersz.
Puenta- znakomita.
Pozdrawiam bardzo cieplutko
Re: wojtek W,
dziękuję za miłe odwiedziny,
komentarz,
pozdrawiam serdecznie:)
Najważniejsze, że nie straciłaś nadziei. Myślę, że
skorodowana przeszłość nie przeszkodzi budować nowej
szczęśliwszej przyszłości. Piękna puenta, więc życzę
uroczego snu, byś wstała pełna blasku i uśmiechu.
Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję miłym Gościom za pochylenie się nad wersami,
komentarze,
pozdrawiam bardzo serdecznie:)
Pięknie.
I ta puenta... :)))
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo , bardzo ciekawy z motywem nadziei.
Najważniejsze aby owa jasna dal prowadziła do
spełnienia.
Ładna refleksja.
Pozdrawiam
Marek
Po nocy przychodzi dzień, po burzy spokój.
Najważniejsze, że wróciła nadzieja.
Pozdrawiam, niech się darzy. :):)