wygnane tęsknoty
przemykają
nieprzychylną ścieżką
tak żałośnie bezdomne
nie ma azylu ani nawet kąta
spłoszone śmiechem kryją się nieśmiałe
na hałaśliwą radość zerkną ukradkiem
skryją ślimaczkiem pod dumnym
spojrzeniem
zawsze wierne
tajemnie
tulą kwiat melancholii
autor
MEG
Dodano: 2013-06-26 22:40:23
Ten wiersz przeczytano 2319 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
Może czasami warto zatęsknić
i nie wyganiać tęsknoty.
Bardzo smutny wiersz.Pozdrawiam.
Tęsknoty nasze zawsze ciut zalęknione... Serdeczności
;D
nie ma azylu ani nawet kątka//nie mają azylu... - tak
według mnie
ładny wiersz
Choć towarzyszką jest samotności,
ileż w tęsknocie jest miłości!
Pozdrawiam!
zawsze wierne, zawsze:)
Ładnie, chciałam napisać o ich wytęsknieniu. Już
Oxyvia napisała, więc się tylko dopiszę do jej słów.
Pozdrawiam :)
Cudnie melancholijny wiersz. Pozdrawiam
tęsknoty...przytul je są wierne ...ładny z nutka
melancholii...
pozdrawiam z promykiem słońca :-))
Melancholijnie, bardzo ladnie:)
Przypomniała mi się Krystyna Prońko: małe tęsknoty,
smutne tęsknoty...Westchnęłam...
Pozdrawiam ciepło:)
maleńkie tęsknoty, bardzo piękny wiersz o cudownym
klimacie
Dzień dobry. Miłego dnia. Pozdrawiam
Myślę, że znalazły azyl, właśnie tu, w Twoim
wierszu...
Pięknie je przygarnęłaś.
Miłego dzionka
:)
Przepraszam pominąłem śpiewa.
Świat porozrzucał ludzi
przestrzeń nas oddala
tęsknota smutek budzi
i śpiewa pieśń górala
"czy ci nie żal"...
Świat porozrzucał ludzi
przestrzeń nas oddala
tęsknota smutek budzi
i pieśń górala
"czy ci nie żal"...+++
Pozdrawiam