Wyłaź...

„Wyłaź....”

Widzę cię.
W swej czerwoności nurzasz się w sobie.
Zataczasz leniwe kręgi wraz z moją ręką.
Płynnie, nie śpieszno. Nie chcesz wypłynąć na wierzch.
A ja ciągle myślę o Tobie.
Nieustannie.
A Ty otwierasz swe usta całe w czerwoności i łapiesz powietrze.
Wolno, powoli, prawie z gracją.
Masz czas. Nie spieszy Ci się.
Ale ja...
Ja już nie mogę.
Pełna konsternacji, gniewu, mijanej złości rzucam do Ciebie:
WYLEWAJ SIĘ TY CHOLERNY KECZUPIE!

autor

Nemezis

Napisany: 2005-11-01 Dodano: 2005-12-09 21:27:39

Ten wiersz przeczytano 1100 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie