Wymusić nowe życie
Jak żyć skoro trudno zapomnieć o tym co było....
Gdy widzę uśmiech na jego twarz
I radość w oczach ludzi,
Takie życie mi się marzy…
I wiem że nigdy się nie znudzi.
Gdy patrzę na szczęście tych osób
Widzę radość przez łzy,
I choć trudno bo powstrzymać się nie
sposób,
Ja zakończę zasadę tej gry
Nie mogę więcej płakać,
O problemach już muszę zapomnieć…
Z radości móc poskakać,
I nigdy o tym nie wspomnieć!
Wymusić nowe życie,
Bo samo nie powstanie,
Ze starego zostawić przeżycie ,
I rozpocząć nowe zagranie!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.