Wysepka
Z szuflady:-)
Czuję się jak mała samotna wysepka
otoczona przez ogromne wody świata
raz jestem jak paw który rośnie w piórka
za chwilę biedną przestraszoną myszką
nikomu niepotrzebnym strasznym
szkodnikiem
który chowa się w dziurę żeby przeżyć
dziś nie dostrzegam koła ratunkowego
pomoc już nie nadejdzie z żadnej strony
zaczynam wypływać na ciemną głębinę
pełną trudności i niepewności jutra
aby w końcu ujrzeć wymarzony ląd.
autor
ilona86
Dodano: 2015-03-03 18:00:32
Ten wiersz przeczytano 1983 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (64)
Raj ;)
dziewicza bezludna wyspa... coraz mniej na świecie
takich :)
dziewczęca niepewność siebie, urocza nieśmiałość,
niezdecydowanie na progu... :-)
Czasem każdy z nas jest taką samotną wysepką...
komandosów w ten sposób
tak trenuje się w sztuce
na głębię rzucając, toń
-lub cię pływać nauczę:)
życie to ciągła walka o przetrwanie...
pozdrawiam pięknie:)
Wysepka ... z szuflady Brzmi nieźle!
Podoba mi się ten wiersz:-) pozdrawiam
ilono86 może wpływać na głębinę bez " ciemną " ?
Piękny refleksyjny "motyl". Życie niczym ocean,
fascynuje i przeraża zarazem, niczym żeglarze szukamy
stałego lądu...A ląd jest cały czas na wyciągnięcie
dłoni, jest w nas, w sercach naszych.To
miłość.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
szukamy siebie całe zycie)+
Wszyscy szukamy swojego miejsca na ziemi! takiej
wymarzonej wysepki:)
po to są marzenia Ilonko:)
W dali , gdzieś na horyzoncie wyłania się stały ląd.
Pozdrawiam i dziękuję za korektę.
OooO utożsamiam się z Twoim tekstem w pełni!!!
Wczoraj byłam myszką, dziś jestem pawiem...
Uwielbiam jak ktoś "pisze o mnie" ;P:)
Tadeusz
+++
"Samotność to nic takiego, po prostu… trochę się
marznie na słońcu." (anonimowe, z netu)
ukłony