Wysepka

Na malych wysepkach uczymy sie sztuki przetrwania, by
z calym nabytym doswiadeczeniem ruszyc na poszukiwanie
wielkiego ladu. Wierszem swym pozwolilas zajrzec na
swoja wysepke. Pozdrawiam

Bardzo piękna refleksja, daje dużo do
myślenia...znajdziesz swój wymarzony ląd, trzeba
zawsze uwierzyć, że będzie lepiej...pozdrawiam,
dziękuję za komentarz.

+

Dobry wieczór Ilonko
Całym moim sercem dziękuje Ci, za miłe odwiedziny i
pozdrowienia oraz, za stosowne do mojej Prozy
komentarze a najbardziej, że przy mnie i ze mną w tych
oto tu chwilach teraz Jesteś. Pozdrawiam Ciebie
najserdeczniej, jak tylko moim duszą i sercem
potrafię, życząc Tobie samych radosnych i miłych chwil
życia, wszystkiego co w nim najpiękniejsze oraz,
spokojnego i miłego wieczoru... Halina

Piękny refleksyjny wiersz
pozdrawiam

Mnie też potrzebny taki port ,więc wyciągam dłoń
popłyniemy razem.

Nieraz tak człowiek sie czuje, ale zdarza się, że ktoś
rzuci koło ratunkowe. Podoba się, przekaz bardzo
czytelny, ładnie zapisany:):)

to możliwe gdy jesteśmy wieczni. pozdrawiam

samotni w tłumie...
jutro też jest dzień i może się okazać bardzo udany

Ilonko nie denerwuj się płynę na pomoc i odholuję Cię
do bezpiecznego portu.Fajny pomysł na wiersz a ja i
tak podziwiam odwagę za taki samotny rejs.Pozdrawiam
serdecznie.

Zagubiona wśród ludzi krzyczysz jestem tu popatrzcie

pozdrawiam cieplutko:)

uwierz warto - a pomocne dłonie poczujesz - pozdrawiam

uwierz warto - a pomocne dłonie poczujesz - pozdrawiam

Dobrze opisane życia wieczne niepokoje:)))

dobry wiersz :)