Wyśniłam sobie życie...

Czekałam całe życie
Czekałam płacząc skrycie
I krzycząc te słowa przeklęte
Każde słowo tak bardzo zaklęte
Płakałam łzami złotymi
Do żadnych nie podobnymi
I myślałam że te łzy wyschną
Lecz one wciąż ciążyły mi blizną
I w otchłani cierpienia
Gdzie nikt nie ma sumienia
Składały swą ofiarę
Piekła pieczarę
Otwierały przede mną bramy ciemności
A ja szukałam w nich opatrzności
Lecz czarne wrota zamknęły mi oczy
A anioł walczył o mnie uroczy
Więc nie chciałam w ciemności żyć
Razem z aniołem poczęłam śnić
I wyśniłam sobie dobre życie
I kocham je otwarcie nie skrycie.

stary wiersz...

autor

Neamis

Dodano: 2007-09-09 18:03:15

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie