Wystawa, będzie zabawa!

Dla wszystkich tutaj obecnych i nie, pamiętajcie to wy jesteście wielcy! Dziadku w moim sercu żyć będziesz zawsze!

Jak jest wystawa,
to musi być wrzawa.
Powiem to raz,
zabawa na pełny gaz!

Hejka tu Paulina! Teraz moja kolej na relacje, więc proszę o owacje. Należą się, bo to ja dotarłam do komputera w naszym tymczasowym biurze w Madrycie. Ale do rzeczy! Właśnie tutaj odbywa się światowa wystawa sztuki niekonwencjonalnej, gdzie generał Jusdeski kazał całej naszej ekipie przypilnować całego zdarzenia w celu zapobiegnięcia różnym nieprzewidzianym incydentom i pojawieniu się innego robactwa, wiadomo o czym mowa.
Całe wydarzenie przebiegało spokojnie, eksponowano przeróżne rzeźby i obrazy wykonane nadzwyczajnymi elementami. Najbardziej podobała mi się reprodukcja Mony Lisy wykonana z kapsli po piwie, tylko wielkość była już przewyższająca pojazdy Sarevoka. Było to dosyć pokaźnych rozmiarów. Naprawdę mi się podobało, ale gdy usłyszałam cenę to już przestało mi się podobać.
I tak już dochodziła północ, kiedy zapowiadający koniec wystawy powalił pocisk oddany w niego od tyłu. Kiedy pojawił się dym, który po minucie opadł, szef dojrzał czapeczki z czułkami w tłumie i wtedy pokręcił głową i mruknął:
- Czy ci faceci nie wiedzą kiedy przestać? Znowu "La Cucaracha" oddział czarnego karaczana.
Wiedziałam, że Tomek obmyśla już plan dezintegracji robactwa z całego budynku, a trzeba przyznać że ta aula była spora, kolorowa i ładna, szkoda byłoby coś takiego wysadzać, ale jak trzeba to trzeba i kropka.
Magda stanęła obok Wiktorii, a ona obok Oktawii przy której stała Asia z Jagodą wszystkie były w pozycjach bojowych z różną bronią od łuku, katany, pistolety beretty, karabinku szturmowego po magnum'y. Szef Tomek Sarevok był uzbrojony po zęby, a nie widać tego było, że ma przy sobie katanę, która nosiła imię Calibro, długi łuk ukryty na plecach pod luźnym płaszczem z lnu w kolorze wojskowym, a obok niego na plecach spoczywał AK-47, do tego miał ukrytą pistolet Berettę w bucie lewym, a prawym miał nóż wojskowy z otwieraczem z drugiej strony. Normalnie strach się bać.
Ja też miałam katanę, Tomek mnie podszkolił w walce, dzięki szefie. - Więc kiedy zaczęli się głośno śmiać w robaczy sposób, wielki przywódcza gangu zapuścił piosenkę z telefonu pt. "La cucaracha". I wszystko było jasne. Nastąpiła totalna panika, padło kilka strzałów, kilka osób zostało powalonych.
Podszedł do mnie szybko i cicho jak jaguar sam szef Tomek Saevok, wyszeptał mi plan na ucho, który był jak zwykle szalony, ale genialny.
Miałam skupić uwagę terrorystów na siebie i grać na czas jak długo się da, tak ab szef dotarł po drabinkach pożarowych na górą i zaczął strzelać z łuku do każdego zbója, nie chciał użyć karabinu bo ma za duży rozrzut i mógłby niechcący trafić jakiegoś cywila.
Wyszłam na środek auli i wykrzyczałam: - Te Karaczan – zwróciłam się bezpośrednio do przywódcy gangu z hardą twarzą. - Tak ty co masz czółki jak spleśniały ser co wpadły do wrzącego oleju i o zapachu skarpetek niepranych przez rok. - To go ruszyło.
Zwrócił całą swoją uwagę na mnie i rzekł z udawaną urazą.
- A kim ty jesteś, że do króla gangów masz czelność się odzywać ty nędzna... - tutaj padły niezbyt miłe słowa, nie będę wam ich powtarzać.
- Nie wiesz, kim jestem? Twoją ostatnią zgubą. I co mówiłeś, że jesteś królem czego, ba nie zrozumiałam, śmietnika tak? - zaśmiałam się wrednie. - To pewnie twoje królestwo jest na wysypisku, mam dla ciebie złe wieści, uciekaj szybko bo za minutę mają je wysadzić.
W tym momencie dwóch bandziorów podeszło do mnie z wyciągniętymi pistoletami i powiedziało: - Zabić ją o czarny karaczanie?
Zanim zdążył odpowiedzieć grad strzał wyleciał z loży na górze i oddział zaczął padać jak muchy po kolei. Wszyscy za wyjątkiem tych dwóch przy mnie, kochany szef, zostawił mi zabawę w rzeźnika, chacha...
Nie trwało to dłużej niż sekundę gdy płynnym ruchem zdjęłam katanę i wykonałam ogrów pozbawiając ich kilku palców, a na koniec krzyknęłam z radością:
- Jagoda, pora na Twój znak firmowy!
Jagoda zamieniła się w swoją zwierzęcą postać i z tłumu wyskoczyła dzielna jaguarzyca Łapa odgryzając klejnoty rodowe, każdemu przytomnemu zbójowi. Niestety, Czarny karaczan skorzystał z zamieszania i się ulotnił ze strzałą w tyłku, jak zwykle.
Pod koniec gdy policja i straż pożarna wyprowadziły wszystkich zostało zająć się jeszcze zastrzelonym konferansjerem na początku przy którym teraz klęczał Tomek Sarewok i sprawdzał mu puls. Po chwili zaczął robić masaż serca i kilka wdechów reanimacyjnych. Następnie przytrzymał miejsce gdzie został postrzelony, wydłubał pocisk i powtórzył sztuczne oddychanie.
Konferansjer zaczął kaszleć i nagle usiadł, w dalszej kolejności uścisnął dłoń Sarevokowi i razem podeszli do mnie i do pozostałych dziewczyn.
Szefie to było niezłe, uratowałeś mu życie – rzekł Andrzej kierowca naszego jeepa i pilot śmigłowca jednocześnie.
- To nie było takie groźne, kula ominęła najważniejsze narządy, no i gitara! - powiedział szef ze śmiechem.
Potem gdy już wszystko zostało posprzątane odbył się wielki bankiet na cześć oddziału Sarewoka, gdzie Wiktoria tańczyła z generałem Jusdeskim, to była zabawa.
Nagle świat się zmienił i byłem u dziadka, który opowiadał swój słynny dowcip o koniu i diable, była to rocznica ślubu od dziadków. Obok mnie wujek Stefan kiwnął głową i podał mi notes.
- Wiesz co robić, oboje wiemy co się stało przed chwilą – Tequila zamerdała ogonem wtórując mu podwójnym szczeknięciem.
Wujek uśmiechnął się szerzej: - Wiesz co nie pisz w notesie, w drugim pokoju jest komputer, zmykaj stąd i idź pisz. Zaraz cię sprawdzę przygodowy chłopcze...


Do następnej przygody, hej!


TOMEK, MAGDA, ASIA, WIKTORIA, OKTAWIA, JAGODA, PAULINA i ANDRZEJ spółka s.o.s.

POZDRAWIAMY

Jeszcze raz dziękuję za wszystko i pamiętajcie, że moc wyobraźni to prawdziwy dar, wystarczy jej zaufać, a pozbędziesz się wszelkich mar!

Nigdy nie rezygnuj z marzeń,
bo to że coś nie dzieję się teraz,
wcale nie oznacza, że nie nastąpi nigdy!

TOMEK

Dziękuję za wszystko, za każdy głosik uwagę i dobrą radę. Dziękuję, że jesteście!

autor

sarevok

Napisany: 2021-08-04 Dodano: 2021-08-04 16:54:49

Ten wiersz przeczytano 1817 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie