Wyznania milości
Czymże są słowa niosące wyznanie
wielkiej miłości, słodko brzmiące w
uszach.
Gdy cel osiągną, co z nich pozostanie,
czy jeszcze będą, by nadal poruszać?
Wszak serce ciągle spragnione ich
doznań,
nie chce by prozą życiową się stały,
w której już mocy odnaleźć nie można,
ani też prawdy, dla tej wielkiej chwały.
autor
Sotek
Dodano: 2023-05-03 07:16:50
Ten wiersz przeczytano 2508 razy
Oddanych głosów: 90
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (104)
Dorotko, miło mi Ciebie gościć:)
Pozdrawiam:)
bardzo smutna refleksja, na całe szczęście zdarzają
się wyjątki, że słowa pozostają wiecznie żywe :-)
Jagódko, miło mi Ciebie gościć w moim archiwum. Cieszę
się, że jesteś:)
Piękne strofy ,jak zawsze u Ciebie. Pozdrawiam gorąco
:)
Krzysiu,
Piorunku zbujnicki,
mojeszkice,
Dziękuję Wam za miłe odwiedziny:)
Życzę Wam słonecznego dnia:)
Kolejny piękny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie :)
Temat miłości nadal jest nierozwikłany
'nie chce by prozą życiową się stały'
Autentyk! Jaki zabieram ze sobą.
Całość bardzo dobra.
Pozdrawiam cię serdecznie!
Witaj Marku:)
Nie wiem co napisać, piękne twoje słowa
choć się miłość kończy wskrzesza się od nowa :)
Pozdrawiam:)
Bartku, dziękuję za miłe odwiedziny:)
Tyle wierszy o miłości napisałeś, a zawsze ciekawie i
nietuzinkowo.
I tutaj z wielkim podobaniem.
Pozdrawiam serdecznie :)
Żyleta, dziękuję za odwiedziny.
Bardzo dobrze to ujęłaś:)
Życzę Ci miłego wieczorku:)
Ech, ta proza życia - czasami scala, a czasem dzieli.
Szczerych wyznań wciąż niedosyt i potrzeba - byle
zawsze były szczere. Pozdrawiam!
Iza,
Beatko,
Dziękuję za miłe odwiedziny:)
Życzę Wam słonecznego dnia:)
Marku slowa, ktore niosa wyznanie
Z czystego do czystego serca nie musza sie martwic, ze
zgina, one beda powielane nawet same z siebie,
Bo zawsze sa prawdziwe, a prawda lgnie do serca.
Pozdrawiam z podobaniem:)
To prawda, serce człowieka spragnione jest miłosnych
wyznań, szczególnie tych prawdziwych,
szczerych...Pozdrawiam ciepło :)