Wyznanie wiary Grzesia katolika

Wybaczenie to zboczenie,
miłość tylko mnie dotyczy,
ja podniosłych rzeczy szukam,
leząc ciągle na swej pryczy,

Zakazane jest człowiekom,
aby byli niedaleko,
bo mnie złość ogarnia sroga,
gdy ktoś widzi mego Boga,

Bo On dla mnie tylko bywa,
ja to wszystko poprzykrywam,
aby ludzie nie widzieli,
co ja robię w swej pościeli,

I tak w sumie jest mi dobrze,
pewny jestem bardzo siebie,
gdy jam Bóg i jam wyznawca,
jam i sędzia i oprawca.
Tylko moje jest na wierzchu,
jam ideał wielka cnota,
ja swych błędów nie uznaję,
tylko winię całą zgraję,
co to chodzi nie daleko,
i chce abym dorósł nagle,
a co nagle to po diable.

Jam jest przecież katolikiem,
i diabelskie to nasienie,
muszę zniszczyć i wyplenić,
lub im życie w piekło zmienić.

autor

iwona721226

Napisany: 2017-02-25 Dodano: 2017-02-25 10:36:24

Ten wiersz przeczytano 1275 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Satyra Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie