Za chlebem

Z pamiętnika taty wyczytałam
Jaka przyszłość czeka nas świetlana
Tak się tym zafascynowałam
Że nie mogłam spać do rana

Pisał tata że zaczyna się odnowa
Drugą Japonie będziemy tu budować
Godne życie dobra praca związki zawodowe
Wszystko będzie leprze będzie nowe

Dzisiaj tata siwą kręci głową
Kiedy wersy z pamiętnika czyta
Coś nie tak było z tą odnową
Bo u nas ciągle bida

Uczciwa praca nie popłaca
Leprze są przekręty i machloje
Polska ponoć prawem stoi
A my i tak wiemy swoje

Niegdyś wielcy ludzie jakby dziś skarleli
Żrą się o posady o narodzie zapomnieli
Wielkie ich marzenia już im spowszedniały
Gdzie są tamci ludzie i ich ideały

Tata zatroskaną swoją głowę ściska
W oku łezka znów mu staje
Kiedy syn mu cicho szepce
Tato ja wyjeżdżam w obce kraje

Coś ucieka nam przez palce
Dawny poryw serca gasi
Czas zapomnieć już o walce
Trzeba wziąć się znów do pracy

Nie machajmy już szabelką –wolność mamy
Wolną prasę rady sejmy trybunały
Kraj nasz też kochamy
I wstyd to dziś przyznać- wyjeżdżamy

Kromka chleba powszedniego
Jest przyczyną tego

autor

Martysia07;)

Napisany: 2007-03-04 Dodano: 2007-03-04 09:25:47

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie