Za mała na wielką
Wędrowałam życiowymi zakrętami,
psy szczekały, a ja niczym karawana.
Niewygodne rady starszych miałam za nic,
pewna siebie nie dawałam za wygraną.
Potykając się o obcych i znajomych,
dostawałam w kość za ślepo ufną
przyjaźń.
Porzucałam Bogu ducha winne domy.
Gdy zbliżała się zwyczajność,
odchodziłam.
Dzisiaj starsza o lat dzieści, ciut
zmądrzałam
i rozumiem: "dobre rady zawsze w cenie".
Choć półwieczna, ciągle czuję się zbyt
mała.
Czy urosnę, kiedy złe na lepsze zmienię?
autor
Madison
Dodano: 2015-11-18 12:03:05
Ten wiersz przeczytano 1141 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
"Porzucałam Bogu ducha winne domy" świetna metafora!
super !!i ta trafna refleksja ech życie
Pozdrawiam:)dziękuję za komentarz u mnie
Refleksyjnie o życiu.
Wydaje mi się, że dawniej żyło się bardziej z rozpędu
, mniej refleksyjnie, a teraz nadchodzi czas
przemyśleń i zmian...podobno na to nigdy nie jest za
późno:):) ładnie:)
Rytmicznie, tak jak lubię, no i...
uśmiechnęłaś mnie, Madi :)
"półwieczna" fajne.
życiowo podany temat wiersza, mówią uczmy się lepiej
na cudzych błędach ale to tak nie działa:)
Cóż można dodać Madi! Piękny, refleksyjny wiersz o
życiu!
Miłego dnia! Pozdrawiam serdecznie!:)
Ciekawy, rytmiczny wiersz o życiu.
Co do finałowego pytania: trochę rośniemy chyba, we
własnych oczach, po takich zmianach. Miłego dnia.
Urośnie Twoje serce :)
fajny :) życiowy wiersz :) człowiek uczy się całe
życie... chociaż nie zawsze wychodzi na lepsze
pozdrawiam :)
Piękny i bardzo ciekawy wiersz. Wiele z nas mądrzeje.
Przychodzą lata, że na zimne się dmucha.
Pozdrawiam serdecznie.
Witaj, Damahielu.
Zofio, ja wciąż liczę, że spotkam Cię na Hożej:).
Młodym się wydaje, że wszystko wiedzą lepiej - czas
weryfikuje poglądy, a na refleksję jest pora zawsze.
Ładne rymy.
Podoba mi się.
Pozdrawiam
MariuszQ, Halino, dziękuję za obecność pod wierszem.
Danusiu, ciepło od Twoich słów. Co do
"wykrochmalenia", to ja u Ewci zobaczyłam Twoje oczy,
więc potem lekko się zdziwiłam, czytając Twoją
interpretację:).
siła napędowa życia jest ważna czy można ją nazwać
dorosłością