Zabierz mnie.
Rozpacz osoby bliskiej mi po utracie żony.Przeżyli wspólnie 65 lat.
Wzrok kieruję każdym razem
na twe zdjęcie pod obrazem,
tylko ono mi zostało.
Puste łóżko śmiercią ziało.
Dziś wspominam dawne czasy
jak zabrałaś mnie do lasu
zbierać grzyby i jagody
byłem wtedy taki młody.
Lata szybko przeminęły
dzieci z domu wyfrunęły.
było miło i serdecznie
przy twym boku żyć bezpiecznie.
Już odeszłaś mój Aniele,
ja tu leżę w tej pościeli,
proszę Boga och kochanie
szybkie z tobą mieć spotkanie.
Teraz wiem, co znaczy żona
ja tu chory, w niebie ona.
Bardzo pragnę nie chcę wiele,
tylko zabierz mnie Aniele.
autor
bronislawa.piasecka
Dodano: 2017-05-10 08:28:15
Ten wiersz przeczytano 2229 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Śmierć najbliższej osoby zostawia głęboki odcisk na
duszy.
Pozdrawiam serdecznie
wzruszyłaś
Pozdrawiam serdecznie
chciałbym także tyle lat przeżyć szczęśliwie i wtedy
najlepiej razem odejść:)
Pozdrawiam:)
Wzruszylas Broniu i to bardzo, pomilcze. Przytulam
wzruszający bardzo dobry ...po tylu latach razem
trudno pogodzić się z odejściem kochanej osoby:-)
Smutne i to bardzo :( Ale wiersz przepiękny :)
Pozdrawiam serdecznie +++
Wszystko się kiedyś kończy, ale tylko po to by mogło
zacząć się coś innego.
wzruszyłam się
ciepło pozdrawiam :)
Witaj Broniu. Piekny wiersz, o tesknocie za kims z kim
w jednosci przezylo sie wieksza czesc zycia. Moc
serdecznosci.
smutny wzruszający wiersz
ładnie napisany
serdecznie pozdrawiam
Taka prośba jest zrozumiała, bo człowiek tęskni.
Dramatyczny, smutny,
wzruszający wiersz.
Dobrego dnia Broniu.
Dziękuję!!
Pozdrawiam serdecznie!
rozpaczliwa prosba...
pozdrawiam;)
Tęsknotą wiersz kapie niczym łzami.
Pozdrawiam
Wzruszająco, Bronisławo.
Pozdrawiam