ZABIERZ MNIE MIŁY
Dla Ciebie mój skarbie...
Zabierz mnie stąd... daleko,
tam gdzie toną chmury,
posrebrzane blaskiem słonecznej natury.
Zabierz mnie... i ukryj,
zamknij w światku małym,
tak by twoje dłonie utrzymać zdołały
- naszą wspólną jawę, planetę stworzymy
skąpaną w promieniach, słońcu je
skradniemy.
Będziemy wśród rosy stąpać na bosaka,
otulimy wrzosem wszystkie nagie lata.
Tam niebo swą nagość nam samym powierzy.
Projektować gwiazdy będziemy i księżyc,
by już w naszym świecie nic nigdy nie
gasło.
Będę wracać zawsze, gdy się zrobi ciasno
-
- na ziemskim padole, który dziś
przygniata
całym swym ciężarem, już nie pragnę
świata.
Jesteś marzeniem jeszcze nie poznanym,być może cudem od losu mi danym.Twe ciepłe słowa topią mego serca lód,jesteś pokarmem na jego głód.W sercu Twą twarz zapisałam,to serce Tobie oddała
Komentarze (35)
Beniaa
Po pierwsze nie czuję się stara,to że mam trochę
powyżej 50,a poniżej 60 to nie znaczy,że jestem
stara,to raz,a dwa wiersz nie jest o mnie,a trzy nic
z niego ani Ty ani hermes nie zrozumieliście,niestety
jesteście za młodzi,bo tam są głównie analogie do
czasów komuny i stanu wojennego,a także przyrównanie
czasów obecnych,wtedy była praca
(nie bawiła się w chowanego) teraz jej brak),wtedy w
stanie wojennym były czołgi na ulicach,stąd te
metalowe rumaki i godzina w dybach,bo godzina
policyjna itp
a wrony - to Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego!
Smutne,że nic z moich metafor nie zrozumiałaś,ale
cóż,trudno się mówi:(
Tańcząca z wiatrem i i Hermes33...pięknie
dziękuję...spokojnej nocki życzę
Musiałem wrócić pragnąc tego to Coś........to Coś
cudownego!
Woow! Pod wrażeniem że jestem to Mało naprawde by rzec
... Porpostu Extra!;):)
Bardzo nastrojowo jest w Twoim wierszu,pełnym
przyrodniczego piękna z wrzosem i blaskiem księżyca.
Pozdrawiam serdecznie:)