zabij...
Wbij nóż..!
Tak abym nie czuła tej miłości...
Skrzywdź jeszcze raz,
zrań do szpiku kości...
Przeszyj serce szkłem,
nadzieje cieniem przysłoń!
No zrób to! spróbuj...
Ale nie - Ty wolisz dręczyć...
Moje serce wciąż nadzieją złudną męczyć
No zabij mnie!
Zabij mą dusze...
Nie pozwól cierpieć...
Zrób to jeszcze raz!
Kiedyś kochać przestać muszę
autor
roksanka
Dodano: 2009-10-17 22:25:38
Ten wiersz przeczytano 733 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
ALdny wiersz pełen emocji.Pozdrawiam
bardzo smutny wiersz...zaplątana w nieodpowiednie
sidła miłości... jednak czasem warto przekreślić coś,
po to by ulżyć swojemu cierpieniu...a życie nie raz
jeszcze zaskoczy dając szczęście w dłonie...
Pozdrawiam:)
kiedyś ..to nastąpi... wiersz pełen emocji,ale to
zrozumiałe , musi bardziej bolec ,aby zobaczyć sprawy
we właściwym świetle
A ja uważam że nie ma co kusić losu i dopraszać się o
nóż w piersi. Starczy że serce złamał, nie musi go
dodatkowo przebijać.
...czy warto tak cierpieć i tkwić w nieszczęśliwej
miłości? smutny wiersz...
moim zdaniem to nie jest wiersz tylko dobry kawałek ze
scenicznego spektaklu, treść z dreszczykiem.
zdumiewające jak człowiek może ranić drugiego
człowieka... z pełną premedytacją.. ;/