zabłąkane marzenia
utknęły we mgle
pozbawione promieni
otulone smutkiem
szukają na ziemi
swego miejsca
oczekują na dzień
pachnący błękitem
który barwami
spłynie z zachwytem
do serca
zamknięte w duszy
okryte snami
błądzą zmęczone
obcymi ścieżkami
w przestrzeni
ściszone do granic
nieme od bólu
czekają na chwile
płynące z góry
na ziemię
autor
suzzi
Dodano: 2013-06-15 16:51:45
Ten wiersz przeczytano 1738 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Witaj. Marzenie błądzą w naszych myślach. Pozdrawiam
och...te nasze marzenia ...
bardzo ładny wiersz - pozdrawiam:-))
Piękne te marzenia, wierzę - odnajdą do nas drogę.
suzzi śliczny wiersz-:)
Zadumałam się. Cieplutko pozdrawiam
Westchnęłam, czytając. Ładny wiersz, Suzzi. Pozdrawiam
:)
Teraz tytuł lepiej pasuje. Pozdrawiam :)))))
Jest w tym wierszu intrygująca melodyka. Przeczytałam
na głos kilka razy, aby dobrze się jej przysłuchać i
pasuje do tych chwil płynących z góry, w których te
zranione marzenia odnajdą dobrą drogę. Pozdrawiam :)
miałam mały problem z tytułem-dzięki Viola za
podpowiedzenie właściwego słowa:)
Bardzo mi się podoba, delikatny o zabłąkanych
marzeniach:)