.Zaczarowany Pokój.
Wszystkiemu co magiczne.
Cisza gra razem z światłem
w poemacie słodkich nut.
Napełniając swoim ciepłem
roztańczone linie etiud.
Wolno tak wiruje pokój
W migoczącym świetle lamp.
Porywając w takt muzyki
cały rząd drewnianych dam.
Jedna w sukni z abażuru
zwinnie tańczy z lampą w krąg.
Dookoła inne pary.
szafa,fotel nawet drąg.
Drąg uchwycił się futryny
Ta zapiera się o drzwi.
Jednak one w tańcu toną.
Mówią jej-"To mamy w krwi"
Pokój już mój cały tańczy
Wszędzie w okół złoty pył.
Więc futryna się poddała.
Tańczy ile w niej jest sił.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.