zagadka

Dla tych których już nie zobaczę,nigdy nie zapomnę,a w wyobraźni widzę pełnych życia i pamiętam cukierki pod poduszką twoją babciu.

Spływam cała
kąsana niby bólem
rozłzawiona
gdzieś w innym wymiarze
co tam czeka
wieczności zagadka
nic nie wezmę tam
pójdę sama.
Taka jestem teraz odległa
myślę o nich i
jest mi tak dziwnie
sen już czeka o stałej godzinie
będę grzeczna z wdzięcznością go przyjmę.

autor

handzia

Dodano: 2009-09-19 22:33:11

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie