Żaglowce przywiał wiatr
Żaglowce przywiał nam wiatr,
ten od uśmiechu nieba,
podszyty poszumem fal,
łagodność w nich rozbrzmiewa…
Biel skrzydeł przyciąga wzrok,
myśl tańczy nad przestrzenią
śladem błękitnych ptaków
pokłon składam pragnieniom.
Dla Ciebie zgarniam całe
słodkie to uniesienie,
pełne rozkwitłych pieśni,
że piękne jest istnienie…
Komentarze (10)
Biel skrzydeł przyciąga wzrok...a dusza gra..na
wantach....gdy bryza szepcze o miłości.....ahoj....
U Ciebie zawsze ciepły powiew , uśmiech , lekkość ,
pięknie się czyta takie wiersze :)
Radośnie, pięknie szczęśliwie...tylko pozazdrościć
:))) i naśladować...
Żaglowce, to taki symbol wolności i przestrzeni,
piękny opis tych uczuć !
Wszystkie wiersze Maryli sa bardzo obrazowe, ten
rowniez i kiedy zagladam tutaj zawsze poprawia mi sie
humor...
słodkie uniesienie, uśmiech nieba, łagodność i i
tańcząca myśl- Jesteś poetką która rozdaje radość!!
tak plastycznie to opisałaś, że zobaczyłam te
przepiękne żaglowce .... a na dodatek poczułam wiatr
od morza...chociaż mam tak daleko ;(
ma niebieskim tle morza białe żaglowce jak anioły
płyną piękny jest świat z ukłonem dla człowieka.ładny
wiersz
Wiersz bardzo pomysłowy, ma kilka ukrytych znaczeń,
wyraża Twoje wewnętrzne odczucia...Bardzo ładny...
Uśmiechnięty wiersz na lato... słońce, piękne widoki i
to... zgarniam wszystko dla Ciebie - to pieśń
szczęścia :)