Zagubieni

Samotne iskierki pośród nicości,
Oświetlą drogę ku swej miłosci.
Ziarenka piasku przetrwają burzę,
Uniosą się z pyłu, ulecą ku górze.
Dwa obłoki, choć zamglone,
Spłyną deszczem połączone.

Są samotne lecz przy sobie,
Zawsze wszystko nimi robię.
Krążą ciągle nad głowami,
Wyrażają się nutami.
Czy to magia, czy to czary,
Że się wszyscy łączą w pary ?

I my złączmy nasze dłonie,
Niech z iskierki ogień płonie.
Dźwięk uczucia nas przemienia,
W serca pełne uniesienia.
Jak ziarenka na obłoku,
Zatracone w swym amoku.

autor

Wolnywniewoli

Dodano: 2006-11-15 00:10:15

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie