Zagubiona

Zagubiona w świecie
we własnych myślach
kroczę drogą która...
nie wiadomo dokąd prowadzi
Czy idę w dobrym kierunku?

Siedzę teraz tu i czuję się
jak powietrze, jak mgiełka
która szybko się rozmywa
i zadaje sobie znowu pytanie
czy ktos mnie w końcu zauważy?

Żyjąc we własnym mroku
pełnym tajemnic i do końca...
nie zrozumiałych rzeczy
oddalam się od innych
i zadaje sobie teraz pytanie
czy ktos mi pomoże?

wyrwie mnie z tego stanu
pokaże, którą drogą mam iść
roztopi barierę, która nas dzieli
i nauczy kochać!
czy znajdzie się ktoś taki?

jesli nie.. to zostanę w otchłani
dziwnych myśli...
topiąc się w smutku
ale czekając z nadzieją
że odnajdziesz mnie!

autor

maxika

Napisany: 2006-10-29 Dodano: 2006-10-29 16:37:38

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie