Zagubiona Dusza

Ciemna noc spowija niebo
zegar późną odbija godzinę,
odmierza czas głośno miarowo
tak że strach człowieka ściśnie

Przedziera się przez ciszę nocną
by zagłuszyć trwogę martwą
stare cmentarzusko mgłą spowiła
a na wrzosowiskach postać się zjawiła

Cała w bieli z trupią twarzą
idzie wolno ku cmentarzom
tam schronienia szuka nocą
niewiernemu ręce się spocą

Stary cmentarz wita ją spokojem
martwą ciszą i zimnym chłodem
nie ma dla niej pocieszenia
jest tylko trwoga i zmowa pocieszenia

Lecz kiedy świt nadchodzi
i słychać zawodzenie na grzęzawiskach
postać w bieli z martwą twarzą
wraca i znika na wrzosowiskach

autor

maja1963

Napisany: 2000-01-29 Dodano: 2005-08-07 11:18:16

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie