zagubiona w jesieni
całą noc przesiedziałam
na ławce w parku
i marzę o łyku ciepłej herbaty
z mojego ulubionego kubka
wypijam resztkę napoju z butelki
znalezionej przy koszu na śmieci
jaka ulga -
ktoś chwycił za rękę
otula mnie chustą
do której przywarły suche liście
mówi
pojdziemy razem
do domu? jakoś nie mogę
przypomnieć sobie adresu
ale już wiem
jak się nazywam
usłyszałam wyraźnie - Alzheimer
Komentarze (33)
Chorzy na Alzheimera żyją we własnym świecie, oddalają
się od bliskich tracąc pamięć. To okrutna choroba.
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo poruszające. Pozdrawiam
tp podstępna i paskudna choroba.