W zakamarkach pamięci...
... na podstawie wiersza Arabelli- "Zapomniałam", który zamieszkał w mojej głowie...
W zakamarkach pamięci
resztki wspomnień błądzą
po omacku we mgle
smutne krążą
obijają się w obłędzie
oddech wstrzymują
wspinają się na krawędzie
nadzieję rujnują
w zakamarkach pamięci
powietrza brakuje
szary pył unosi się, kręci
zieleń zręcznie tuszuje
zadowolony zajmuje miejsce
wciska się, cicho opada
cierpliwy, nie klaszcze
jak bagno wciąga
jeden obraz powtarza
jak zdarta płyta
zniekształcenie odtwarza
zadowolony, trwa maskarada.
Komentarze (12)
Aniu smutek jak radość istnieje
refleksyjnie i prawdziwie
pozdrawiam
Bardzo dziękuję :)
i pięknie Ci wyszło, pozdrawiam
Bardzo ładna, choć smutna refleksja.
Pozdrawiam Aniu:)
W zakamarkach pamięci wszystko można znaleźć.
nie pozwolić by zagarnął całą pamięć
Aniu
nie wspominaj, bo braknie
miejsca na nowe piękniejsze przeżycia.
:)
Serdecznie pozdrawiam!
Bardzo mi się podoba Twój wiersz Aniu! miłego dnia.
Bardzo ładny wiersz, Aniu. :)
Aneczko, masz rację... ale umysł jest słabym
narzędziem, bywa tak,że upływa duuużo czasu, nim się
to zrozumie...
samymi wspomnieniami nie można żyć, szczególnie takimi
natarczywymi.
Wspomnienia tulą nasze serca...ale też przepełniają
tęsknotą i smutkiem.