zaklęci

wciąż szaro dokoła,
park tonący w popiele,
nikt już nas nie może skrzywdzić,
czas się skończył mój aniele

miękki, twardy, nawet sobą będę,
przymknę oczy choć na chwile,
i znów te myśli przeklęte


spokój duszy za nic mają, wciąż w uśpieniu,
i czekają


cmentarz tonie w śnieżnym puchu,
dłoń o dłoń zacieram znowu,
światła gasną, półmrok wszędzie,
śpijcie ludzie,
w sen zaklęci

autor

zmęczony_koleś

Napisany: 2014-09-08 Dodano: 2014-09-08 13:12:26

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie