Zaklęte słowo
Gołą dłonią sen zgarniam z
powieki,
gdzie Twój obraz wrzeźbił się w
źrenice.
Tam pomnikiem zostanie na wieki,
ze mną będzie wyznaczał granice.
Pióro maczam w łzawej samotności,
naszkicuję nim zaklęte magią
słowo,
może serce uwięzi w miłości,
żar tęsknoty odkrytej na nowo.
autor
Aut
Dodano: 2009-10-28 00:04:56
Ten wiersz przeczytano 838 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Uroczy wiersz-zaklęte słowo na wieki..
tesknota za melancholią... hmmm... :)
"wrzeźbiony w źrenice" - genialne
piękna ta tęsknota opisana piórem maczanym w łzawej
samotności -pozdrawiam
Spodobal mi sie Twoj wiersz, a zwlaszcza: "Pioro
maczam w lzawej samotnosci.."
ciekawy wiersz...metafory
samotność, tęsknota, ładnie ujęta w twoim
wierszu...pozdrawiam
Powazne problemy z rytmem i ogolnie z warsztatem.
Calosc lzawa. Pozdrawiam.
słowa są jak zaklęcia ;))
Zaklnij, a będziesz miał słowo zaklęte:))) Pozdrawiam.
zaklete słowa w nich ukryta tesknota....na
wyrzeżbionym pomniku na wieki...pzodrawiam..
Poetycko napisane pozdrawiam :)
Żeby chociaż wraz z tęsknotą pojawiła się nadzieja...
tęsknota wraca jak bumerang :)
Wiersz choć nie za bogaty w treści w guście
czytelników się mieści.