Zakręciłeś...

Raz cel jasno określony,
już wiedział co go cieszy,
teraz czas już się nie spieszy,
by dłużej był osamotniony.

Życzenie celem, życiem jej marzenie,
tym dla niego jej odczucia,
dość za nierealnym snucia,
a chciał dać tak wiele.

Bycie czyimś życiem, niesie konsekwencje,
przyniosła mu mistyczną nieśmiertelość,
bez mrugnięcia okiem zabrała wielkość,
bez wyjaśnienia odebrała szczęście.

Kłótnie ze sobą, światem i Bogiem,
klnięcie się na piedestały świata,
poszukiwania szczęścia trwały lata,
stały się jego nałogiem...

Nałogiem bez wad, bo dawała chwile chwały,
jej podporządkował cały swój świat mały,
przestał istnieć cel, do tej pory mu znany,
a Anioły figlernie pieśni śpiewały..

Wyrzucono go z Nieba, bramę szczelnie ktoś zamyka
na setki zamków, obok stawiając strażnika,
może walczyć z każdym, z własnym losem także,
na własny upadek już ze spokojem patrzy...

Ratunku upatruje w tym jednym spojrzeniu,
szczęścia szuka w tym jednym słowie,
cały czas czeka i słucha w skupieniu,
aż usłyszy... "zakręciłeś mi w głowie"...

Mogło by być tak na zawsze, jednak to odrzuciłaś... droga Iskierko...

autor

Kamil Konik

Napisany: 2007-12-22 Dodano: 2008-01-25 18:17:39

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie