Zakurzone myśli
Niezwykła kanapa
sama wybiega ku tym
co pragną wypocząć
ciut się boi
tyle nowego towaru
a sukno straciło blask
może warto spłonąć
autor
emanuel
Dodano: 2010-05-04 11:27:24
Ten wiersz przeczytano 592 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
może nie:) fajny :)
pobudzenie iskry by odnowić życie Poddać się
ogniu.który nie może oddychać z powodu kurzu to
wspomnienia w kanapie zaklęte, dlatego wspaniała
Wiersz symboliczny Na tak!
podpiszę się pod dziadkiem nikiem.pozdrawiam
prostota i błyskotliwość skojarzeń zachwyca w tym
wierszu; wszak poezja nie jest po to, by komplikować!
dobre, nigdzie dotąd niespotykane porównania.
Dobry, zapadający w pamięć wiersz!
Ta zaczarowana kanapa potrzebuje jeszcze...latającego
dywanu. Pięknie, bajecznie.
proszę nie! to naprawdę niezwykła kanapa... tak jak
wiersz :-)
najgorszy jest strach przed dzialaniem i niska
samoocena.... niech ta kanapa zmieni nastawienie i nie
stanie sie drewnem do napalenia pieca
....wszystkie piękne rzeczy w życiu, nabierają
wartości dopiero z biegiem lat....tak jest z winem,
obrazem, antykiem.....człowiekiem....;-))) pozdrawiam
liści szelestem.....
Tytuł mnie zaciekawił i puenta orginalna, pozdrawiam.
Jak zwykle prowokująco i wyobraźnia poddaje się
wierszowi.
Pomyślałam o człowieku, tak mi się jakoś przedstawiło,
obawa, tyle wokół się dzieje, tyle piękna:)
Na spłonięcie zawsze będzie czas, pewnie jeszcze nie
jednemu posłuży. Pozdrawiam:)
ważne by nie za szybko i nie o jeden krok za daleko...
ciekawie u ciebie Pozdrawiam
Zaciekawił ten wiersz. Najważniejszy w interpretacji
wydaje się tytuł i puenta. Zakurzone myśli - płomień
(oczyszczenie).
Kanapa - rekwizyt do rozmyślań i siedlisko kurzu.