Żal mi drzewa
Żal mi drzewa
co przy płocie
tu wyrosło
żal mi ptaków
bo nie będą
już na czubku
tańczyć walca
w takt muzyki
liści graniem
chwiejnym rytmem
skłon za skłonem
wywijaniem.
Żal mi wiatru
nie zaszumi
już w gałązkach
tej nostalgii co
zechciała w nich
pomieszkać
jeszcze kota
co się czaił
po pniu drzewa
by tym ptakom
rozbawionym
nagnać pietra.
Żal mi cienia
co się kłaniał
w stronę słońca
i malował mi
na szybach
tła odbicie
chociaż nie wiem
czyby było
należycie
gdyby drzewo
mi śmieciło
całe życie.
A i czasem
wiało grozą
prosto z niego
lecz żal został
jednak w sercu
mimo tego
Ze odeszło
gdzieś do piekieł
piękne drzewo
żeby ogrzać
zimne ciało rąbiącego.
autor
Dajna1
Dodano: 2013-02-04 11:26:32
Ten wiersz przeczytano 1617 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Piękny wiersz,pozdrawiam
Witaj:)
To jest drugi wiersz, który przeczytałam. 'I masz ci
los' - natknęłam się na archaizmy/mym, swe/:(,które
już dawno wyszły z użytku. W wierszu ładnym, jak róża
kolą w oczy.
Mimo to wiersz podoba mi się i to bardzo.
Pozdrawiam:))++++
podoba:)
Wiersz wzruszający i piękny.
Żal, bo wszystko jakby raz się zdarzyło.
Wzruszł mnie ten wiersz...
Bardzo na - tak...
Widzę jak zostały okaleczone topole, ścięte do połowy
nie radzą sobie, schną a winny człowiek. Dlatego
wiersz Twój mnie porusza.
Żal mi ptaków
co nie będę/ą ... tu mi coś zgrzyta :)
I wyrosło piękne drzewo. lekko czyta się Pozdrawiam.
Ładny wiersz :) pozdrawiam :)
...na tak :)
Żal wszystkiego co piękne!wiersz też piękny!
Pozdrawiam serdecznie:)
temat wiersza interesujacy i na czasie, wiersz
zatrzymuje, pozdrawiam
Ostatnia strofa bardzo na plus. Wiem, że każdy
zapisuje jak lubi, ale lepiej się czyta jak są dłuższe
wersy. Tu może by się udało też inaczej zapisać.
Całość podoba mi się i tak :)
Przyzwyczajamy się. Drzewo to kawałek naszej
przeszłości więc i nas... Miłego...
żal drzew, ale ciepło jest nam potrzebne, pozdrawiam