Żal za utraceniem

Z serca wypływa mi żal,strugą tak cienką jak łzy,
bo otworzyły się oczy i nie spełniły się sny.
Upadła marzeń zasłona,odmienił się mój świat,
a za zasłoną widzę troski młodzieńczych lat.

Czasem przez uniesienie co w sercach młodych błyska,
Tracimy coś pięknego,czego nie sposób odzyskać.
W tych chwilach chwyta mnie smutek niezmierny,niezgruntowany...
wiesz czemu ja tu płaczę?bo niema Cię przy mnie,kochany.

Już nawet nie śmiem pragnąć,nie myślę i nie czuję
lecz kocham i choć cierpię,to bólu nie żałuję.
Tak drogie mi każde Twe słowo choć słyszeć mogłam ich mało,
czas się wydłuża,dzień jeden trwa chyba wieczność całą...

Kiedy tak bardzo chcę czegoś co wszakże nie jest mi dane,
jak ogień wieczny,tak miłość -palić się nie przestanie.

autor

Goga23

Dodano: 2008-06-10 00:37:04

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie