Zamkniety ,czyli wiersz o niczym

I tak siedzę zamknięty cholera
w czterech scianach
Z myślą o niczym

Cholera trudno myśleć o niczym

Te cztery ściany mnie przygnębiają...Białe i takie zarozumiałe

Z kaloryferem nie rozmawiam, bo
Jestem
Normalny
Tak mi się przynajmniej wydaje nie
Licząc kilku wpadek...

Wiezienie jest lepsze, bo tu cztery ściany
a tam są chociaż kraty

W karty nie mam, z kim grać, bo...
nie umie..
Nie mam, z kim pić. .bo nie pije...
Nie mam, z kim tańczyć bo NIK
Nie umie.

I tak siedzę zamknięty w czterech ścianach....
KONIEC....tHE eND........

autor

danio15

Napisany: 2004-09-28 Dodano: 2004-09-28 14:11:18

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie