Zanim...
Zanim ostatnia
mrugająca gwiazda zniknie,
zanim księżyc srebrzysty
w płomienne słońce się zmieni,
zanim słowik
zacznie swą poranną pieśń,
zanim budziki pobudkę oznajmią
a ludzie pootwierają sklejone powieki
zanim świat się obudzi,
przyjdź do mnie
i otul płaszczem swych ramion...
autor
Virgo
Dodano: 2008-06-16 21:02:50
Ten wiersz przeczytano 521 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Magiczna zaklecie rzucilas oby sie spelnilo
przepiękny wiersz, widać ze masz duszę poetki!!!
tęsknota to najprawdziwsze uczucie, tylko ten co umie
kochać je czuje:D
ładny ciepły i romantyczny wierszyk,krótko lecz
emocjonalnie.
Teskniacy za bliskoscia , moze za miloscia , ktora
nie do konca rozwinela skrzydla .... hmmm... cudowny
klimat ,,,, moje uznanie i usmiech Bogna