Zapach dzieciństwa...

DLA BABCI...

Dzieciństwa zapach przy Twoim boku,
pierwsze wycieczki z plecakiem.
Dziś jeszcze tak wyraźnie widoczna
smuga dymu z płonącego ogniska.

Zwęglone, gorące ziemniaki,
w pyzatych, umorusanych buziach znikające -
obraz jak żywy przed oczami staje.

Łyk popołudniowej kawy,
chwilowa ucieczka od świata.
Plotki i ploteczki przy świeżym pierniku.

Słowa stroskanym głosem szeptane,
pocieszające dorosłe dzieci.
Poruszona firanka bacznego obserwatora -
jeszcze nie raz Ci pomachamy z drogi Babciu:)

....bedzie dobrze, zobaczysz... ...musi być...!!!!!

autor

loken

Dodano: 2007-07-06 23:28:58

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie