zapisane
A gdybyśmy wtedy zrozumieli drzewa
szumiące młodą wiosną
zieleń odkrytą na nowo
w starym sadzie
śpiew ptaków dotyk chwili
słońce wędrujące z pochodnią
kształty ludzkich pragnień rozwieszone na
niebie
szmer nadchodzącej nocy
poszliśmy w drugą stronę
pochłonięci echem miasta
do galerii dziecięcych pragnień
w której każdy dostał pusty koszyk
i bon na zakonserwowane życie
z tłumem jak zagubione owce
melodią ludzkiej chciwości
błądzić nie jest jednak rzeczą ludzką
ludzką jest myśleć przebaczyć
pokochać
Komentarze (9)
Interesujący wiersz, pozdrawiam :)
Życiowy przekaz skłaniający czytelnika do refleksji
nad wartościami owego życia.
Pozdrawiam
Marek
Wybór padł na mury a nie naturę,
cieszycie się szarością, zostawiliście purpurę.
Pozdrawiam Marku, teraz trochę boli?
Bardzo podoba mi się przesłanie!
Owce zawsze mogą się jeszcze odnaleźć :)
Pozdrawiam :)
fajny wiersz z dobrym życiowym przesłaniem
Pozdrawiam:))
Refleksja nad być i mieć, każdego w końcu dopada,
niestety często za późno. zastanawiam się czy w finale
nie lepiej od
"błądzić nie jest jednak rzeczą ludzką
ludzką jest myśleć przebaczyć
pokochać" brzmiałoby np
"jednak nie błądzić, a myśleć
pokochać, przebaczyć,
jest rzeczą ludzką"
Mam nadzieję, że autor wybaczy mi tę czytelniczą
sugestię. Miłego wieczoru:)
Dobra mądra życiowa refleksja i skłania do
myślenia:)pozdrawiam cieplutko:)
Mądra refleksja w dobrym wierszu.
Pozdrawiam :)
Bardzo dobrze napisane, z sensownym przekazem.
Pozdrawiam.