Zapiski zlewające się w...

Bolesne wspomnienia karmiły się Mną całymi dniami
I w oparach desperacji
Namalowałam je wszystkie...
Wymalowałam we krwi, me żyły w zachwycie
Nad uciekinierami Śmierci w moim pokoju
I marmurowe stopnie
Po których wspinałam się patrząc w gwiazdy
Wznosząc się ku nim, niczym modlitwa
Jak dym lub zjawa , czysty koszmar
Wrota do mroczniejszych stron
Labirynt w którym skrywa się Miłość
Wiem że widziałam
Przez ślepe lustra zdrowego rozsądku
Ten dzień właśnie umiera
Zapada miękko w noc
I pozostaje w mym spojrzeniu
Leży w oczekiwaniu wśród płomieni w dole
Gdy moja miłość, krwawoczerwony kwiat
Wzywa mnie z nowych komnat
Pogrzebać Go w pamięci
Upadły kwiat wspomnień , gdy Ja umieram ...
Chwytam Jej szept niczym wiatr poprzez cedry
Widzę Jego twarz w każdym kształcie natury
Pośród mgły i zjaw gorączki ...
Wabiące mnie blaskiem
Słyszę głos
Syrenia pieśń do śpiewania w samotności, nie ma piękniejszej
Grzechoczące kości Śmierci dźwięczą w mych snach
Nie do pomyślenia by zagłębić się w to
Bezbrzeżny i samotny zimowy wiatr...

autor

Monic@

Napisany: 2007-12-16 Dodano: 2007-12-26 21:41:48

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie