ZAPLĄTANIE

ZAPLĄTANIE

jesień wycina w sercu wzory- mówiłeś... jak w drzewach
tak to kolory liści rzucane jak hołd z płatków róż
ofiarnie do stóp życia w cyklu aktywności słońca
pierwowzór świętego symbolu skrzydlatego umiarkowania
czy dlatego odfrunęło na oślep gdzie wichry zimne nie dotrą?
milczenie drżące jak blask gwiazd odległych

czasem widziałam w snach tylko księżyc ogromny
ze zdumienia pochowały się w cieniu niepotrzebne
biegł ścigał czas przeszły w imieniu swoim zawarty
to gałązka róży wbita w duszy trzyma
chciał spleść z obłoków schody rytm promienisty
tak bliski aby dotknąć dawno nie słyszany głos
wtedy nagle serce zatrzymuje karuzelę losu
a odczuwany lęk na brzegu drugiej polowy świata

zazdrosny jest o ciszę bo ogłuchł na czas
w której krzyczeć chce sam
bezradny na dnie gniazda wzlotów ducha i zmysłów
kiedyś łączyła czarodziejska ulotność wyobraźni
z nią byli niewyobrażalnie piękni
była promieniowaniem nadfioletu jedności jak prawda
zaplątana w marzeniach czy przetrwa?

zatrzymać magią listu! kurier myśli pobiegł
w połowie drogi na rozstajach
zapach wiosny został ślad- jaśminowy
miłość znów się rozminęła czy dogoni?

nie przychodzi drugi raz...

Łódź,16.10.2008 r. ula2ula http://www.youtube.com/watch?v=iw1SwzyWGvo&feature=rel ated

autor

ula2ula

Dodano: 2008-10-15 15:32:14

Ten wiersz przeczytano 772 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie