Zapominam
Zapominam twoje ręce
już nie czuję ich podniety
nie pamiętam ciepłych spojrzeń
i przeraża mnie to że ty
nieuchwytnie się rozmywasz
w moim pogrążonym świecie
mgła osiada na wspomnieniach
wielka pustka w piersiach gniecie
żyję w jakimś sennym transie
wegetując jak roślina
i choć tego nie chcę wcale
zapominam…
zapominam...
autor
anna
Dodano: 2021-11-07 07:46:35
Ten wiersz przeczytano 1909 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Wymownie o tych momentach.
Pozwolę sobie za Andreasem.
Pozdrawiam :)
Wszystko mija, odchodzi,
chowa się zacienia,
na mgławej płynie łodzi,
ku morzu zapomnienia.
Pozdrawiam serdecznie
Chociaż to dziwne i boli to z każdym dniem
przekonujemy się iż czas jest najlepszym lekarzem na
choroby duszy. Pozdrawiam z plusem:)))
Wiersz jest bardzo wzruszający, natomiast jego słowa
niezwykle przemawiają do mego serca..
Przepięknie! Pozdrawiam
Wzruszył mnie bardzo.
Poruszający wiersz. Życie toczy się dalej, chociaż nie
zawsze tego chcemy. Pozdrawiam serdecznie.
Smutny wiersz. Powiedzialbym nawet ze przygnebiajacy
ale chyba taki byl twoj zamysl.
Wzruszający wiersz - pieśń.
Pozdrawiam serdecznie.
Za andreasem sobie pozwolę, bo tak samo tymi wersami
przypomniałaś mi piosenkę U. Sipińskiej 'Zapomniałam'.
Od siebie dodam, że Heniu żyje w Tobie, póki pamięć o
nim trwa.
Tulę Aniu, wiem, że ciężko.
Pozdrawiam cieplutko.
Aniu - i to jest zupełnie normalne.
Przejmująco.
Pierwszy wers przywiódł mi na myśl piękną piosenkę
Urszuli Sipińskiej - "Zapomniałam twoje
oczy,zapomniałam twoje usta."
Pruszający smutny wiersz:( Pozdrawiam sedecznie:)
poruszające wersy pozdrawiam serdecznie :)
W czasie żałoby, przykre i nieprzyjemne przeżycia po
stracie bliskiej osoby wymagają spokoju i czasu, żeby
opadły emocje. Nikt nie powiedział, że będzie łatwo
odzyskać równowagę psychiczną. Ważne, żeby ktoś był
obok i pomógł przetrwać trudny czas, wystarczy razem
pomilczeć, to też pomaga.
Wiem to z autopsji.
Anno, przytulam i ciepło pozdrawiam.