Zapominanie

Ostania strofa mówi wszystko
Pozostaje tylko miłosc mimo wszystko i ponad wszystko

Tylko tyle na dzisiaj mozemy
Bdb wiersz Pozdrawiam serdecznie Arku

dokladnie, to samo co dzis w moim wierszu...straszna
choroba, zwlaszcza dla bliskich :(
pozdrawiam i dziekuje za link:)

zapominanie - "już po ptokach"

Dziękuję za ten link do twojego wiersza. Nic dodać nic
ująć. Okropna choroba odbiera wszystko,
tozsamoasc,dignity lecz jak trafnie napisales, osoby
te potrzebuja duzo milosci i poswiecenia

To jedna z najgorszych przypadłości...

oby nas nigdy nie doświadczyło takie kalectwo bo dla
otoczenia to trudne do udźwignięcia

Tylko od nas zależy, co ocalimy i o czym będziemy
pamiętać...
Piękny życiowy wiersz
przy tym bardzo mi bliski .

Trudny temat... Serdecznie pozdrawiam Arku :))

chacharku z przyjemnością przeczytam o Twoim
zwierzaczku, one też zasługują na ciepłe słowa od nas
- daj znać, żebym nie przegapiła - Pozdrawiam
serdecznie (mam nadzieję, że komentarz nie był czczą
obietnicą)

Miłość lekiem na wszystko,
choć nie wszystko wyleczy!
Pozdrawiam!

potrzebujesz też miłości
(A z nią)zamiast (a ta) wiele poświęcenia - taka mała
propozycja bo wiersz bardzo życiowy

Wcześniej, czy później każdy zachoruje, niestety, nie
zawsze rodzina chce się chorym opiekować. To przykre.

Dla chorego jest mniejszą bolączką, bo tak do końca
nie zdaje sobie sprawy z choroby na jaką cierpi, ale
dla najbliższej rodziny powoli staje się gehenną.
Arku, temat trudny ale wiersz mądry.

Choroba okrutna ale tak jakoś ciepło opisana .
Dziękuje. .

Straszna choroba wymagająca troskliwej opieki.
Pozdrawiam