Zapomniana historia
Słychać szum skrzydeł na ciemnej nocy
błoniach
Świat cały zamknę w moich dwóch dłoniach
Tobie go podaruję, no bo cóż innego
Mi do zrobienia pozostało Ciebie godnego
?
Nie chcesz gwiazdy srebrnej z granatu
nieboskłonu
Ani serca dźwięku, co słychać jak grzmot
dzwonu,
Nie chcesz melodii słów, co się układają w
wiersze,
Ani dotyku wiatru na skórze, którym Cię w
myślach pieszczę.
Jak łza płynie po policzku, tak mój smutek
po papierze,
Czy będzie kiedyś dobrze ?nie bardzo w to
wierzę,
Zniknęło szczęście, jak pryska bańka
mydlana,
A została po mnie historia zapomniana
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.