Zapomniani…

Poruszający wiersz Aniu :(
Takich grobów coraz więcej :(
Pozdrawiam z nutką zadumy nad kruchością życia i nad
śmiercią

Aniu, pod moim odpowiedź jeszcze dla Ciebie.

Witaj Aniu.
Nie zapominajmy, odwiedzamy.
Uczmy odwiedzać. Fajne.
Pozdrawiam
;)

Piękny choć smutny wiersz. Kiedyś uczniowie chodzili,
sprzątali takie groby, sama z dziećmi chodziłam,
zapalaliśmy znicze na grobach partyzantów. Dzisiaj
wolą z dyniami chodzić.

Pozdrawiam

Pięknie dziękuję za wgląd i pozostawione słowo :-)

Witaj, Aniu :-)

Z wielkim podobaniem dla tego pięknego, smutnego
wiersza... Ileż takich zapomnianych grobów mijamy...

Pozdrawiam ciepło :-)

Jakie prawdziwe słowa napisane w wierszu
Pozdrawiam serdecznie

Smutny wiersz, skłaniający czytelnika do refleksji.
Pozdrawiam
Marek

Całe szczęście, jest jeszcze Zarząd Cmentarza, który
likwiduje nieopłacone groby...

Bardzo refleksyjnie smutno... o ulotności pamięci.
Pozdrawiam serdecznie.

Smutny wiersz...jak w życiu...o jednych się dba i
pamięta, podczas gdy obok ktoś samotny opuszczony
potrzebujący pomocy...
pozdrawiam ciepło :)

Piękne, niezwykle poruszające strofy.
Zapomniane groby robią przygnębiające wrażenie,a jest
ich niestety dużo, zbyt dużo.
Twój apel jest potrzebny.
Serdecznie pozdrawiam

Wersy poruszajace. Pozdrawiam Aniu i dziekuje. :)

O cmentarzach i ich klimacie w dzisiejszym czasie -
inaczej. Ciekawe i poruszajace spojzenie.

Dobrze, że są jeszcze ludzie którzy organizują
młodzież i harcerzy do przywrócenia w miarę
zarastające, zaniedbane groby o których zapomniano.
W końcu to część naszej historii a naród bez historii
to nie naród. Aniu, poruszyłaś bardzo ważny temat i
dzięki Ci za to. Pozdrawiam serdecznie miłego
wieczoru.