Zapomnienie
...
W parku ukryta między drzewami,
taka niechciana, omszała.
Wczoraj przystanią była strudzonych,
dzisiaj samotna została.
Nad nią kołyszą się dęby stare,
głaszczą gdy wiatr im pozwoli.
Kryły niejedną miłosną parę,
dziś braćmi są smutnej doli.
Skrzypiące śruby już porudziały,
kiedyś świeciły srebrzyście.
Przez długie lata deszcze smagały,
zmywając nie tylko liście.
Jeszcze przysiadła na niej staruszka,
tuli dębowe gałęzie.
Nie wiedzą obie, ona i ławka,
że jutro już ich nie będzie.
autor
Małgorzata Wiśniewska
Dodano: 2013-10-16 13:40:08
Ten wiersz przeczytano 1889 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Ładny, refleksyjny wiersz..
Pozdrawiam:)
Piękny wiersz,choć smutny.Pozdrawiam
I jak się tu nie poryczeć czytając tak przesmutne i
przepiękne strofy, no jak? Więc się poryczałam i
cieplutko
pozdrawiam!
Pięknie.Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ładna poezja.
Pozdrawiam
Smutno ale bardzo ładnie.
Bardzo ładny nostalgiczny wiersz... Pozdrawiam:)
zapomnienia ławka wspomnieniem
jak wierzba płacząca co kochanków skrywała dzisiaj
sama się postarzała w:)
smutna puenta, ale wiersz bardzo ładny:):)
p.s. oczywiście z rymami u mnie cienko wiec nie rymuję
:)) podziwiam Twoje rymy ! :))
pięknie o przemijaniu..napisałam kiedyś coś w podobnym
klimacie..Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie, Małgorzato...
Dzięki za komentarz :)
Dziewczyny baaaaaardzo dziękuję!!!:-))) Chłopakom
również!!!;-)
Piękny nostalgiczny, jesienny i bardzo obrazowy
wiersz...wzrusza. Pozdrawiam:-)
Małgorzato! to jest piękne, prosty i piękny wiersz,
wzruszający... pozdrawiam
dałabym jeszcze przed /gdy/ przecinek