Zaproszenie do szczęścia

Smutne spojrzenie gasnące z tęsknoty,
zaplątane myśli, rdzewieją od wspomnień,
mizerne marzenia odeszły w przelocie,
miały być nadzieją, zbieraną na potem.

Wiatrowi cichutko składam kilka życzeń
i szkicuję wszystkie malutkie pragnienia,
z płatkami wiary budzę się o świcie,
otwieram powieki, szukam ukojenia -

w białej dolinie zapałać miłością,
połaskotać zmysły na różowych wzgórzach,
posłuchać muzyki świerszcza przy kominie,
i przegonić smutki, a radość odszukać.

Ożywić namiętność na pogodnych szlakach,
wyścielaną drogą, lśniącymi gwiazdami,
żeby już nigdy z chandrą nie rozpaczać,
uwielbiać amory i szczęściem się dzielić.

Nie ma nic tu o mnie:)

autor

Ola

Napisany: 2015-09-25 Dodano: 2015-09-25 11:58:35

Ten wiersz przeczytano 4151 razy

Oddanych głosów: 113

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie