Zaskoczenie
Wspomnienie wiosny.
Chyba tej dzisiejszej nocy
coś ważnego stać się miało
Skoro rankiem ogród cały
morze błękitu zalało!
Stoję i oczom nie wierzę
Znów witają mnie wraz z Majem.
Tak więc czy chcę tego, czy nie chcę,
plaga niezapominajek!
I już nie roztrząsam nawet
jaka jest tego przyczyna
Jedno pewne.
Dzisiaj właśnie Niebo tutaj się zaczyna.
Leżę w kwiatach,
rosa jeszcze skrawki płatków chłodem
myje
Słońce promykami tuli…
Ach… dla takich chwil się żyje!
Zatopiłam się na chwilę
w tych kolorach szat anielich
Nie rozpoznam już na pewno
gdzie się Ziemia z Niebem dzieli.
Spływa rosa z płatków lekkich,
jakby każdy ronił łezkę
Szukam drobnych łez powodu…
myśli też już mam niebieskie
Uleciały gdzieś wysoko
i z chmurami się mieszają
Nic już nie poradzę na to,
że wspomnienia powracają
Znów mnie tamta wiosna wita,
ranki świeżością pachnące,
Łąka gdzieś w lesie ukryta,
dwa rowery, My...
i Słońce.
Taki zwykły dzień majowy.
Nic się przecież nie zdarzyło
Jednak wtedy, tak jak dzisiaj
wszystko też niebieskie było.
Obraz chwil błogo spędzonych
wraca do mnie z każdą wiosną
Jak zapomnieć mam o Tobie,
kiedy ONE tutaj rosną?!?
Komentarze (1)
Cudowny wiersz!