Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zaślubiny...




Widziałem swój koniec
Tego nic nie zmieni
Jak Cyklop który oddał oko
Za możliwość widzenia przyszłości.

Złudzenie się nie pojawia
Nie mam podstaw nie wierzyć
Wizja - wyłania się z mroku
A pierścień już nie uwiera.

Zamykam Twoją świątynię
Chaos zachwyt panika
Rodzi się nowy dzień bez Ciebie
Nie wierzę w zbiegi okoliczności.

Idę z opuszczonymi skrzydłami
Skok z wieżowca ich nie rozwinie
Przebacz mi Panie ślepotę
Twój Anioł uzdrowił mi życie.

Dodano: 2021-09-21 18:18:52
Ten wiersz przeczytano 1526 razy
Oddanych głosów: 45
Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (44)

Dziadek Norbert Dziadek Norbert


Coś się kończy coś zaczyna,
jutro nowe drzwi otwiera,
warto miło je powitać,
na radosne zacząć zmieniać.

Fajny, refleksyjny wiersz o miłości
która przestała u Ciebie gościć.
Serdecznie pozdrawiam Robercie życząc
miłego dnia :)

beano beano

czas podnieść skrzydła
piękny wiersz pisany duszą
pozdrawiam Robercie

Kika88 Kika88

Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie

wandaw wandaw

Wspaniały wiersz Bardzo poruszasz.
Pozdrawiam serdecznie :)

_wena_ _wena_

piękny wiersz
czytam z zachwytem
miłego dnia życzę

Mgiełka028 Mgiełka028

Bardzo dobry wiersz i refleksja. Pozdrawiam ciepło :)

mariat mariat

Pewnie zbyt obfitą kolację zjadłeś i naśniło Ci się
wiele, a te opuszczone skrzydła to oznaka, że chyba
uwierzyłeś w pandemiczny strach. Zatem przestań
wierzyć w bajki i rozwijaj szeroko swe skrzydła. (Jak
tam po zjeździe numizmatycznym?)

Pan Bodek Pan Bodek

Wiersze zmusza do refleksji i dobrze!
Powinno tak sie dziac z przekazem, ktory wszyscy z
pewnoscia czuja, musza sie nad nim zastanowic...
Tresc tego wymaga!

Pozdrawiam Robercie serdecznie :)

Tessa50 Tessa50

Wiersz z "górnej półki" bardzo refleksyjne spojrzenie,
pozdrawiam złocieniem słoneczników :)

Mily Mily

Puenta optymistyczna.
Pozdrawiam :)

wibracja wibracja

Frapuje mnie tytuł. Sądzę, że świadomość, jak może
wyglądać koniec, jest mocno trzeźwiąca za życia i dla
życia. Tak czytam. Piękny wiersz.

Maciek.J Maciek.J

piękny Robercie tylko w ostatnim wersie chyba zakradła
się literówka
,,uzdrowił,, ??

szadunka szadunka

Bardzo przejmujący wiersz - te opuszczone skrzydła,
których nie rozwinie skok z wieżowca. Jak dobrze, że
pojawił się Anioł.
Pozdrawiam ciepło.

wolnyduch wolnyduch

Bardzo ciekawy, bdb wiersz, też mi się wydaje, że
osobisty,
z pewnością jeśli tracimy miłość, to boli, ale mimo
wszystko warto mieć nadzieję na nową, w każdym razie
nie warto wchodzić na wieżowce, tylko warto czekać na
to, aby odrosły skrzydła.
Pozdrawiam, z podziwem dla wiersza, Robercie.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »