Zasnąwszy głębiej, niż sięga wzrok
Wciąż zaklęta w butelce,
jak szklana róża w szkatułce,
piękna, lecz bezwartościowa:
kurzem obrasta na półce.
Chociaż serce ciągle drży,
chociaż wciąż opada kurz,
chociaż dusza jeszcze śni,
jedno wiem na pewno już:
Bo choć ciągle śnię,
choć sen słodko trwa,
w głębi serca wiem:
obudzić się czas.
autor
Ewa
Dodano: 2006-12-09 19:43:42
Ten wiersz przeczytano 426 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.